11.1.1 Udeo gradskog stanovništva koje živi u neuslovnim naseljima, nestandardnim naseljima, ili neadekvatnim stambenim uslovima

11.1.1 Udeo gradskog stanovništva koje živi u neuslovnim naseljima, nestandardnim naseljima, ili neadekvatnim stambenim uslovima

11.1.1 Udeo gradskog stanovništva koje živi u neuslovnim naseljima, nestandardnim naseljima, ili neadekvatnim stambenim uslovima

11.1 Do 2030. osigurati da svi imaju pristup adekvatnom, bezbednom i pristupačnom stanovanju i osnovnim uslugama, unaprediti neuslovna naselja

Cilj 11. Učiniti gradove i ljudska naselja inkluzivnim, bezbednim, otpornim i održivim

Ovaj indikator meri udeo gradskog stanovništva koje živi u neuslovnim naseljima, nestandardnim naseljima, ili neadekvatnim stambenim uslovima.

Neuslovno domaćinstvo se definiše kao grupa pojedinaca koji žive pod istim krovom sa nedostatkom jednog ili više sledećih uslova:

1. Pristup poboljšanom izvoru vode,
2. Pristup poboljšanim sanitarnim objektima,
3. Dovoljno prostora za boravak,
4. Trajnost objekta,
5. Sigurnost nad vlasništvom.

Neformalna naselja –  se obično posmatraju kao sinonim za neuslovna naselja, sa posebnim fokusom na formalni status zemljišta, strukture i usluga. Oni su definisani prema tri glavna kriterijuma:

1. Stanovnici nemaju garancije o vlasništvu nad zemljom ili stanovima u kojima žive, sa modalitetima koji se kreću od bespravnog korišćenja do neformalnog iznajmljivanja,
2. Naseljima obično nedostaju ili su potpuno odsečeni od formalnih osnovnih usluga i gradske infrastrukture, i
3. Stambeni prostor nije u skladu sa važećim propisima o planiranju i izgradnji, često se nalazi u geografski i ekološki opasnim područjima i nema pravne dozvole.

Neadekvatni stambeni uslovi – Član 25, Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima, uključuje stanovanje kao jednu od komponenti prava na adekvatan životni standard za sve. Da bi stanovanje bilo adekvatno, mora da ima više od četiri zida i krov, i da najmanje ispunjava sledeće kriterijume:

1. Pravna sigurnost nad vlasništvom, koja garantuje pravnu zaštitu od prinudnih iseljavanja, uznemiravanja i drugih pretnji;
2. Dostupnost usluga, materijala, objekata i infrastrukture, uključujući ispravnu vodu za piće, adekvatne kanalizacije, energiju za kuvanje, grejanje, osvetljenje, skladištenje hrane ili odlaganje otpada;
3. Priuštivost, jer stanovanje nije adekvatno ako njegovi troškovi ugrožavaju ili narušavaju uživanje drugih ljudskih prava stanara;
4. Nastanjivost, jer stanovanje nije adekvatno ako ne garantuje fizičku sigurnost ili ne obezbeđuje adekvatan prostor, kao i zaštitu od hladnoće, vlage, toplote, kiše, vetra, drugih opasnosti po zdravlje i strukturnih opasnosti;
5. Pristupačnost, jer stanovanje nije adekvatno ako se ne uzmu u obzir specifične potrebe ugroženih i marginalizovanih grupa (poput siromašnih, lica koja se suočavaju sa diskriminacijom; osoba sa invaliditetom, žrtava prirodnih katastrofa);
6. Lokacija, jer stanovanje nije adekvatno ako je odsečeno od mogućnosti zapošljavanja, zdravstvenih usluga, škola, centara za brigu o deci i drugih društvenih objekata, ili ako se nalazi na opasnim ili zagađenim lokacijama ili u neposrednoj blizini izvora zagađenja; i
7. Kulturna adekvatnost, jer stanovanje nije adekvatno ako ne poštuje i ne vodi računa o izražavanju kulturnog identiteta i načina života.

Indikator podrazumeva izračunavanje dve komponente na sledeći način:

  Procenat ljudi koji žive u neuslovnim/neformalnim naseljima (NNN):
= 100 [(Broj ljudi koji žive u NNN)/(Urbano/gradsko stanovništvo)]

  Procenat ljudi koji žive u neadekvatnim stambenim uslovima (NSU):
= 100[(Broj ljudi koji žive u NSU)/(Urbano/gradsko stanovništvo)]

%

Republika Srbija

Program Ujedinjenih nacija za naselja

Dvogodišnja

C110101

https://unstats.un.org/sdgs/metadata/files/Metadata-11-01-01.pdf